صابون یکی از متداولترین شویندهها است که به احتمال زیاد میتوانید در هر خانهای یک یا چند نمونه از آن را پیدا کنید. تاریخچهی صابونسازی به ۲۸۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد و صابون از آن تاریخ تاکنون توسط بسیاری از مردم استفاده شده است. با این حال، برای درک تأثیر آن روی موها باید بدانیم که صابون چیست و چگونه ساخته میشود.
از نظر شیمیایی، صابون مخلوطی از نمکهای سدیم و اسیدهای چرب است و طی فرآیندی به نام صابونی شدن یا هیدرولیز چربی و روغن تولید میشود. صابون پاککنندهای است که میتواند بهطور مؤثر باکتریها و سایر ناخالصیها را از بین ببرد. اما چرا شستن سر با صابون ایدئال نیست؟ پاسخ این سؤال به قلیایی بودن صابون مربوط میشود.
صابون یک محصول قلیایی با pH بین ۹ تا ۱۰ است که برای از بین بردن آلودگیها از روی پوست بسیار عالی است. روی پوست یک پوشش نازک اسیدی وجود دارد که از ورود باکتریها به آن جلوگیری میکند. هنگامی که پوست با صابون تمیز میشود، پوشش اسیدی آن میتواند بهسرعت به سطح pH طبیعی برگردد.
pH مو هم مثل پوست اسیدی بوده و بین ۴/۵ تا ۵/۵ است. pH اسیدی از رشد باکتریها و قارچها روی مو و پوست سر جلوگیری میکند، اما بعد از استفاده از صابون نمیتواند بهراحتی به سطح طبیعی برگردد. اگر موهای خود را با صابون بشویید، خواص قلیایی صابون تعادل pH مو را برهم میزند و آن را خشک، کدر و فوقالعاده وز میکند. ماهیت قلیایی صابون همچنین میتواند کراتین موهای شما را از بین ببرد و درنتیجه آن را ضعیف و شکننده کند.