دلایل درنیامدن ریش آقایان

دلایل درنیامدن ریش آقایان



در نیامدن موهای صورت در جنس مذکر دو منشأ می‌تواند داشته باشد. یکی اینکه اصلا فولیکول مویی وجود نداشته باشد. مثلا در بعضی نشانگان‌ها (سندرم‌ها) مثل هیپوتریکوزیس ارثی و مادرزادی چنین مشکلی وجود دارد و به طور ژنتیکی در بعضی از پسران و مردان خانواده، قسمتی از ریش‌های فرد در نمی‌آید. در بیشتر این موارد در قسمت‌های فاقد ریش، فولیکول مو اصلا وجود ندارد و لذا هیچ درمانی نمی‌تواند باعث رشد مو شود و تنها راه‌حل کاشت مو می‌باشد که البته در موارد بسیار نادری که این تنک بودن غیرقرینه و محدود به منطقه کوچکی باشد، منطقی به نظر می‌رسد و نیاز به درمانی ندارند.

اما دومین علت نداشتن ریش و سبیل، کمبود هورمون‌های مردانه است. کمبود هورمون مردانه (آندروژن) اگر قبل از سن بلوغ رخ دهد، در جنس مذکر موجب علایمی می‌شود که شامل ایجاد علایم ثانویه جنسی به طور ناقص، تناسب اسکلتی خواجه‌ای، آلت تناسلی کوچک، کوچک ماندن بیضه‌ها و عدم تشکیل چین و چروک‌های خاص کیسه بیضه است. در این حالت صدای فرد نازک مانده و توده عضلانی‌اش افزایش پیدا نکرده و قدرت فرد از حد طبیعی کمتر خواهد بود.

علایم بلوغ مرتبط با رویش ریش و سبیل پسران

بزرگ شدن بیضه ها در بلوغ پسران تقریبا در سنین ۱۱٫۵ سالگی(در محدوده ۹٫۵ الی ۱۳٫۵ سالگی) آغاز می شود که فقط چند ماهی دیرتر از سن جوانه زدن پستان ها در دختران است. یک سال بعد از بزرگ شدن بیضه ها رشد آلت تناسلی آغاز می شود. قبل از رشد آلت, موهای ناحیه تناسلی در قائده آلت تناسلی ظاهر میشود و پس از رشد آلت, موهای زیر بغل شروع به رشد میکنند. تکمیل رشد بیضه ها در هر زمانی بین سنین ۱۳٫۵ سالگی تا ۱۷ سالگی ممکن است رخ دهد. افزایش طول و قطر آلت به طور طبیعی بین سنین ۱۰٫۵ الی ۱۴٫۵ سالگی رخ می دهد و تکامل آلت تناسلی در سنین ۱۲٫۵ الی ۱۶٫۵ سالگی انجام می شود. جهش رشدی در پسر ها نسبتا دیررس است, اما به طور طبیعی و بسته به سرشت هر فرد, از سن ۱۰٫۵ تا ۱۶ سالگی شروع شده و تا سن ۱۳٫۵ الی ۱۷٫۵ سالگی کامل می شود. رشد فرد با سرعت آهسته تری برای چندین سال پس از جهش رشدی ادامه می یابد.